مقایسه تأثیر والپروات با فنوباربیتال بر تغییرات وزن کودکان صرعی

سابقه و هدف: با توجه به شیوع کودکان صرعی و وجود گزارشاتی مبنی بر تأثیر والپروات بر افزایش وزن کودکان مصرف کننده و عدم وجود تجربه مشابه در داخل کشور و به منظور مقایسه تاثیر والپروات با فنوباربیتال بر تغییرات وزن، این تحقیق روی کودکان صرعی مراجعه کننده به بیمارستان کودکان مفید در سال 1384 انجام گرفت. مواد و روش ها: تحقیق با طراحی کارآزمایی بالینی روی تعداد 60 بیمار مبتلا به صرع و در دو گروه مساوی 30 نفره انجام شد. تشخیص صرع بر اساس معیارهای International League Against Epilepsy (ILAE) انجام گرفت. شاخص توده بدنی BMI اولیه بیماران تعیین و بیماران به طور تصادفی به دو گروه مورد و شاهد تقسیم شدند. در گروه مورد والپروات با دوز mg/kg/day 20 و در گروه شاهد فنوباربیتال با دوز mg/kg/day5 در دو دوز منقسم برای مدت 6 ماه تجویز شد. تغییرات BMI پس از 6 ماه نسبت به استاندارد آن ها در دو گروه مقایسه و تغییرات افزایش وزن در داخل هر گروه با استفاده از آزمون McNemar’s. و بین دو گروه با آزمون مجذور کای مورد قضاوت آماری قرار گرفت. در گروه بیماران دریافت کننده والپروات که افزایش وزن پیدا کردند، نقش سن، جنس، وزن اولیه با آزمون دقیق فیشر مورد قضاوت قرار گرفت. یافته ها: بیماران دو گروه از نظر سن، جنس، BMI اولیه و چاقی اولیه مشابه بودند. در گروه فنوباربیتال 4 نفر (3/13%) افزایش وزن داشتند (6/0P=). در گروه والپروات 20 نفر (7/66%) افزایش وزن پیدا کردند (0001/0P< ). والپروات نسبت به فنوباربیتال به طور معنی داری سبب افزایش وزن در هر دو گروه سنی کودکان و نوجوانان شد (001/0 >P). در کودکان مصرف کننده والپروات در صورت سن بالاتر و چاقی اولیه، شانس افزایش وزن بیش تر بود (2/0 >P). نتیجه گیری: درکودکان صرعی مصرف کننده والپروات، شانس بروز چاقی بیش تر است و به نظر می رسد که در سن بالای 10 سال و در صورتی که کودک چاق باشد، این شانس بیش تر می باشد. بررسی تأثیر والپروات بر وزن کودکان صرعی بالای 10 سال و چاق در مطالعه دیگری توصیه می شود.